Prawnik zajmujący się interesami osób najbiedniejszych powinien posiadać następujące umiejętności: komunikacji interpersonalnej, organizacyjne, słuchania, ustne umiejętności adwokackie, public relations, negocjacyjne, radzenia sobie z kryzysem, pracy z ograniczonymi funduszami i zasobami. Dobry prawnik powinien też się odznaczać następującymi cechami osobistymi: silne zamiłowanie do służby publicznej, motywacja i inicjatywa, cierpliwość, empatia, szczerość oraz elastyczność. Praca w interesie publicznym oferuje wiele zalet w porównaniu do prywatnej praktyki. Taki adwokat zyskuje bowiem cenne doświadczenie i satysfakcję osobistą do lepszego godzenia życia zawodowego. Podstawową wadą pracy w interesie publicznym jest kompensacja: za pracę w sektorze publicznym generalnie dostaniemy mniejsze wynagrodzenie niż, gdybyśmy pracowali dla kancelarii lub jakiejś dużej firmy jako radca prawny.
Kto pracuje w sektorze prawniczym?
Jednak coraz więcej osób decyduje się pracować w sektorze publicznym. Wskaźnik osób zatrudnionych w tym sektorze wzrósł z 2,1 w 1990 roku do 6,7% w 2010 roku, zgodnie z National Association of Law Placement (NALP). Wśród czynników, które doprowadziły do tego wzrostu możemy zaliczyć przede wszystkim programy, które pomogą prawnikom spłacić ich zadłużenie związane z edukacją. Takie usługi świadczą przede wszystkim firmy prawnicze, które oferują programy pro bono, agencje rządowe, non profit i agencje usług prawnych, prokurator i biura publicznych obrońców, a także organizacje międzynarodowe. Różne organizacje i firmy świadczące usługi pro-bono proponują nowe miejsca pracy, staże i możliwości wolontariatu. Pro bono publico (często skracane do pro bono) jest łacińskim wyrażeniem oznaczającym „dla dobra ludzi”.
Działalność adwokata
W zawodzie prawniczym termin „pro bono” odnosi się do usług prawnych wykonywanych bezpłatnie dla dobra publicznego. W przeciwieństwie do tradycyjnego wolontariatu, usługi pro bono wykorzystują umiejętności prawników, aby pomóc tym, którzy nie są w stanie pozwolić sobie na adwokata. Usługi „pro bono” pomagają społeczności i zmarginalizowanym populacjom – takie jak dzieci i osoby starsze – którym często odmawia się dostępu do wymiaru sprawiedliwości. Prawnik może przyjąć sprawę „pro bono”, co oznacza, że nie będzie pobierać opłaty za swoje usługi. Zapotrzebowanie na usługi prawne wśród biednych jest przytłaczające. Według badań przeprowadzonych przez American Bar Association, w co najmniej 40% gospodarstw domowych o niskich i średnich dochodach, występuje problem prawny każdego roku. Jednak badania pokazują, że pomoc prawna w interesie publicznym spełnia tylko około 20% zapotrzebowania prawnego osób o niskich dochodach.